UMUT ETMEYE DEVAM ET!

İnsanı hayata bağlayan tek şey umut. İstiyoruz, hayal kuruyoruz, umuyoruz... Çünkü hep daha iyi bir gelecek hayal ediyoruz. Mesela, sağlıklı bir gelecek hayal ediyoruz. Yani aslında umut ediyoruz. Bu nedenle spor yapmaya yönelip, beslenmemize dikkat etmeye çalışıyoruz. Geleceğimiz için kariyer planları yapıyoruz. Hayal ediyor ve umuyoruz. Hayalimiz bizi daha çok çalışmaya yöneltiyor. Hayatımızı birleştirmek istediğimiz kişiyle evli ve mutlu olacağımızı hayal ediyoruz. Yani umuyoruz. Bu hayalimiz de ilişkilerimize yön veriyor.

Bunlar gibi birçok örnek verebiliriz. Hepimizin çok umudu var. Fakat umut dediğimiz şey sadece hayallerimizden ibaret. Yalnızca gelecekte öyle olacağını düşünüp mutlu olmaya çalışıyoruz. Elle tutulur bir şey değil. Belki de tam tersiyle karşılaşacağız. Bilebilir miyiz? Hayır. İnsanız ve bizim en güzel hediyemiz ve en büyük zaafımız umudumuzun olması. Umudumuzun olması demek, geleceğimize daha güzel bakabilmemiz anlamına geliyor.

Umutlarımız olmasaydı? Bizi hayata bağlayan şey ne olurdu? Aslında hiçbir şey. Çünkü umudumuz yoksa geleceğimiz karanlıktan ibaret. Ve insanı depresyona sürükleyen en büyük düşmanı umutsuzluk. Umutsuzluğun en güçlü arkadaşları da korku ve panik olma duygularımızdır. Aslında depresyonda olmamız bizi gerçeklerle yüzleştirir. Hayal kurmanın saçmalık olduğunu yüzümüze vurur. Ne kadar doğru olsa bile biz insanız ve hayal dünyamızda yaşamaya meyilliyiz. Hem kusurlu, hem kusursuz varlıklarız. Biz soluk renkleriz aslında.

Yani anlattığım, umutlarımızın derininde hayallerimiz var. Bir insanı hayal kırıklığına uğratmamız demek, o insanı öldürmek demek. Acımasız mı bu cümle? Evet. Ama sonuç böyle; bir insanı öldürmek. Kendine özgü, geleceğini umutla planlayan saf ve güzel bir kalp, bir insan düşünün. Biri geliyor ve acımasızca hayallerinin saçma ve imkânsız olduğunu dile getiriyor. O geleceğine umutla sarılan arkadaşımız bir an düşünüyor ve söylenenlere hak veriyor. Sonraki hayal kırıklığını düşünebilir misiniz? Umduğu, hayallerini süslediği her şey bir anda yok oluyor. Ve bunların eşliğinde depresyon hali yavaş yavaş kendini gösteriyor. Daha sonra o da, ona yapılan gibi başkalarının umutlarını istemeden de olsa yıkıyor. Ve depresyon silsilesi hızlıca yayılmaya başlıyor. Hayallerimiz belki çok komik, çok saçma hatta imkânsız. Kime göre? Ve nereye kadar aklımızla ilerleyeceğiz? Ve ilerledikçe galip mi olacağız? Ya kalbimiz? Onu görmezden mi geleceğiz ya da aklımızı yitirirken mi kalbimizi dinleyeceğiz? Biraz olsun dinleyelim kalbimizi, umutlarımızı oradan yeşertip büyütelim. Bırakın bizi, bırakın ki hayallerimiz kirlenmesin, umutlarımız kaybolmasın. Biz umudumuzu yitirmeyelim ki kimse de hayal kırıklığına uğramasın. Bırakın herkes istediği hayali kursun, ona inansın ve yaşasın.

Bu yazı ağır gelmiş olabilir, yüzleşmek istemeyebilirsin ama her şeyi unutsan da şunu yeniden söyleyebilirim: ‘ Bir insanı hayal kırıklığına uğratmak, onu öldürmek demektir.’

Umudunu kaybeden insan, yaşama sevincini kaybeder. Bizi hayata bağlayan tek şey umutlarımız.

Yitirmeyelim, yitittirmeyelim.

Kaybetmeyelim, kaybettirmeyelim.

*Umut ettiklerinizi, hayal kırıklıklarınızı konuşmak istiyorsanız Diabetolog psikoloğundan randevu oluşturabilirsiniz. Randevu için tıklayınız.